مریض شده ام شاید هم مرض گرفته ام
چه بازی هایی دارد روزگار و نمیدانم فقط مهره ی من است که اینقدر انگولک میشود یا همه به همین وضع دچارند!
خلاصه هرچه هست سر نقطه ی اولم هستم
این آخرین دوره ی پریودم خیلی طول کشید
8 ماهی میشود ، شاید قبل تر هایش هم همینقدر بوده ، یادم نیست
ولی بعد از این یکی خسته ترم
دلم میخواهد خفه خون بگیرم چدماهی را و فقط شب زنده داری کنم بلکم آتش این ابسولوت همیشگی از کله ام بپرد !
هرچه سعی میکنم یادم نمیآید چه خبر است
سعی که نـــمیکنم یکهو همه ی افکار و روزها و حرفها و چهره ها و از همه دیوانه وار تر ، بوها ! حجوم میآورند به جمجه ی خیسم !
پس زور میزنم...با تمام سعی ام !
دیشبه لعنتی در آغوش پدرم خوابیدم
نـــخوابیدم ! گریــستم ..
نیمه های شب مادرم جایش را تا صبح گرفت
گریه میکردم هق هق نه ! زجه میزدم..طفلکی تا صبح هم گریه ام شد
ناله زدم فریاد زدم زجره زدم هق هق ... نفسم بالا نمیآمد ، گفت گریه کن ..فکر میکرد با گریه از سر مژگانم جاری میشوی و دور میشود خیال حرامت از جانم !
ضعف کردم و مُردم ، منتها نمیدانم چه طور شد که صبح با بوسه اش دوباره بیدار شدم !
زنده شدم و باز تو نبودی و یادم آمد دیشبه لعنتی را !
گشتم همه جا را نبودی
گویی گریه هایم جواب دادند
گم شدی ، دور نـــه !
... خوندمت. احساسم مثل وقتیه که دنبال راه فرار میگردم و فقط جای میخ تابلوی قدیمی پدربزرگ روی دیوار تنها نقطه ی تاریک و امیدوارکننده ی جلوی چشمه منه. چقدر این سوراخ تنگ و دوره.
چرا بهش وقت ندادی؟
تو فقط یه چرتو پرت نویسی!
می خوای بگی که خیلی ناراحتی؟می خوای بگی ؛ دل هیشکی مثل من غم نداره ؛؟
حق داشت که ولت کرد.برات متاسفم
سلام
من علیرضام
غافلگیر شدید؟!
از نظر قبلیم ناراحت نشید! فقط یه شوخی بود (-:
کابوس ناشی از ذات خواننده است نه نوشته ی پیش رویش((:
من لبریز از عشق
سر و جان در ره تو میبازم
آَری ای دل به تو دل میبازم
سلام . درکت می کنم ولی ...
نیستی پس چرا؟
از همه چی خسته ام می خام یه تغییری ایجاد بشه اما نمی دونم چی جوری...